Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Αφιέρωμα: Πιάνο



Σε γαληνεύει, σε μελαγχολεί, σε κάνει να ερωτεύεσαι. Το πιάνο ενώνει κόσμο αλλά σου κρατάει και συντροφιά όταν δεν θέλεις κανέναν.






Επίσης στα:


Muse - New Born
Ancestors - The Last Return
Matt Elliott - If Anyone Tells Me "It's Better to Have Loved and Lost Than to Never Have Loved at All" I Will Stab Them in the Face
Opeth - Heritage
Pain of Salvation - Pluvius Aestivus
Hugh Laurie - St. James Infirmary
Steven Wilson - Belle de jour
Parov Stelar - Requiem for Annie
Gazpacho - She's Awake
My Own Private Alaska - Die For Me (If I Say Please)
Cocorosie - The Moon Asked the Crow
Agalloch - Odal
Agnes Obel - Riverside
Mamiffer - Black Running Water
Mary and The Boy - Wrinkled old lady
seQueNce tHeOry pRojeCt - DreAm oN a biKe
Radiohead - Last Flowers
The Raconteurs - You Don't Understand Me
Yann Tiersen & Shannon Wright - No mercy for she

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Oz


Μπορείς να αποδράσεις από το Οζ
You can escape from Oz
με πονηρούς τρόπους
in subtle ways
Ηρωίνη, αλκοόλ...
Heroin, alcohol...
Μπορείς να γεμίσεις το κεφάλι σου
You shellac your brain
με χημικά και είναι σχεδόν το ίδιο καλό
with chemicals and it's almost as good
όπως το να ήσουν ελεύθερος
as being free




Το πρόβλημα είναι,
Problem is, 
ότι κάνεις πολλά ναρκωτικά
you do too many drugs
και γίνεσαι κρατούμενος
and you become a prisoner
διαφορετικού είδους
of a different sort


Και είναι ακόμα πιο δύσκολο
And it's even harder to escape
να αποδράσεις από το κενό που ακολουθεί
the emptiness that follows


_________________________________________________________________


Too many prisons
Πολλές φυλακές
And not enough schools
και λιγοστά σχολεία
Too many weapons
Πολλά όπλα
And not enough tools
και λιγοστά εργαλεία
Not enough teachers
Λιγοστοί καθηγητές
Too many fools
πολλοί ανόητοι



But me...
Αλλά εγώ...
l'm from where fights is born
Είμαι από εκεί που γεννήθηκε ο αγώνας
l'm from where nights is dawned
Από εκεί που οι νύχτες ξημέρωσαν
l'm from the ingredients
Είμαι φτιαγμένος από τα υλικά
Spit from the sun
που έφτυσε ο ήλιος
l formed an allegiance with the number one
Έκανα συμμαχία με το νούμερο ένα
The letter A
Το γράμμα Άλφα
The beginning of the day
Το ξεκίνημα της ημέρας
The way, the wisdom
Τον τρόπο, τη σοφία
The wish, the will
Την ευχή, τη θέληση
The river, the tree, 
Το ποτάμι, το δέντρο
The try, the trek 
Την προσπάθεια, το ταξίδι
The rub of the neck
Το τρίψιμο του λαιμού
The ball of the foot
Τη μπάλα του ποδιού
The back of the thigh
Το πίσω μέρος του μηρού
The glimmer of their eye
Το αμυδρό φως των ματιών τους



I have taken on the likeness of love
Έχω πάρει την μορφή της αγάπης
The harbour of hate
Το λιμάνι του μίσους
The hell of here
Την κόλαση του εδώ
And the wonder of the where after
Και την απορία του μετά
l've discerned the disaster
Έχω διακρίνει την καταστροφή
And drank Dom Perignon
Και έχω πιει Ντομ Περινιόν
And Armageddon
Και Αρμαγεδδών
l have drank the sacred ambrosia
Έχω πιει την Ιερή Αμβροσία
Housed in the chalice
Που κατοικεί στο Άγιο Δισκοπότηρο
Of the rebellious cherubim
Από τον ανυπότακτο Χερούβ
Disguised as quarter juices
Μεταμφιεσμένη σε μικρό μπουκαλάκι χυμού



l have died toothless
Έχω πεθάνει φαφούτης
And been reborn 144,000 times
Και έχω αναγεννηθεί 144.000 φορές
l've got 144,000 rhymes
Έχω 144.000 ρίμες
For every brain cell
Για κάθε κύτταρο του εγκεφάλου



But l waste away in a cell...
Αλλά τα έχασα σε ένα κελί...


Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Τα Αντικλείδια


Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.

Γιώργης Παυλόπουλος